களம் புதிது தமிழ்ப் பேராளுமை விருது விழாவும், நவம்பர் மாதமும்

1956 , நவம்பர் 1 ஆம் நாள் இயற்றப்பட்ட சட்டத்தின் வழி இந்தியா 14 மாநிலங்களாகவும் 6 யூனியன் பிரதேசங்களாகவும் பிரிக்கப்பட்டது. தமிழ்நாடு, கேரளா, கர்நாடகா, ஆந்திரா, குஜராத், மகாராஷ்ட்டிரா போன்ற மொழிவழி மாநிலங்கள் இதே நவம்பரில்தான் பிறந்தன. நவம்பர் 1 ஐ மலையாளிகள் ‘கேரளா பிறவி’ என்று கொண்டாடுகிறார்கள். கன்னடர்கள் ‘கன்னட ராஜ்யோத்ஸவம்’ எனக் கொண்டாடுகிறார்கள்.

நேற்று கேரளாவெங்கும் இந்த நாள் வெகு விமர்சயைக நடைபெற்றது. கேரள மாநிலத்துக்கென உருவாக்கப்பட்ட தனிக்கொடி கேரளா முழுவதும் பட்டொளி வீசிப் பறந்தது. அரசு இந்நாளை வறுமை ஒழிப்பு நாளாக கொண்டாடியது. இந்நிகழ்வில் முதல்வரோடு மம்முட்டி, மோகன்லால், கமல்ஹாசன் போன்றோர் பங்கு பெறுவதாக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது.

அதேவேளை கேரளா, கர்நாடகா மாநிலங்களை ஒப்பிட தமிழகத்தில் அவ்வளவு உற்சாகமில்லை. இங்கு திராவிடம்/ தமிழ் என ஒருவித மயக்கம் எப்போதும் இருக்கிறது. ஒரு தேசியத்தை உருவாக்குவதில் மொழிக்கு முக்கியமான பங்கு இருக்கிறது. அரசியல் நடவடிக்கைகளுக்கு மக்களை அணிதிரட்டுவதில், கலாச்சார விழுமியங்களைப் பாதுகாப்பதில் மொழிக்கு முக்கிய பங்கு இருக்கிறது.

ஒரு குறிப்பிட்ட நிலப்பரப்பில் வாழும் மக்களிடையே , தங்கள் அனைவரும் சொந்தம் என்கிற உணர்வை மொழிதான் உருவாக்குகிறது. மட்டுமில்லாமல், கடத்தகாலம்/ நிகழ்காலம்/ எதிர்காலம் இடையை மொழி ஒரு பாலமாகவும் செயல்படுகிறது. இத்தகைய தேசிய கூட்டு மனைப்பான்மையால்தான் மொழிவழி உருவாக்கப்பட்ட மாநிலங்கள் வெகுவாக முன்னேறி உள்ளன. அதேவேளை பிரதேச அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்ட பிற வட இந்திய மாநிலங்கள், மொழிவழி அமைக்கப்பட்ட மாநிலங்கள் அளவு முன்னேறவில்லை! என்பதையும் கவனிக்க வேண்டும்.

இச்சூழலில், இத்தகு மொழி அடையாளத்தை அழித்து, ஏகாதிபத்தியத்துக்கு ஆதராவன மனநிலையை தமிழர்களிடம் உருவாக்கும் வேலையை, உலகமயமாக்கல் அரசியல் செய்துவருகிறது. பெருந்தேசிய முதலாளிகளின் சந்தையாக மொழிவழி மாநிலங்களை மாற்ற, தமிழர்களின் மொழி உணர்ச்சியை அழித்து, மத (இந்து) உணர்ச்சியைத் தூண்டி, அவர்களை இந்தி பேச வைக்க முனைகிறது இந்தியப் பெருந்தேசியம்.

இத்தகைய அரசியல், பண்பாட்டு நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியில் தமிழர் அடையாளத்தைப் பாதுகாக்கப் பாடுபடும் ஆளுமைகளை அடையாளம் கண்டு, அவர்களை பெருமைப்படுத்த விரும்பியது களம் புதிது.

இப்படி யோசித்தபோது , களம் புதிது குழுவினர் அனைவரும் ஒத்த சிந்தனையோடு அடையாளம் காட்டிய முதல் ஆளுமை ‘திருமா’. ஈழ ஆதரவு, இந்திய அடையாளமாகவும், தமிழ்ப் பண்பாட்டு அழிப்புக்கு காரணமாகவும் திகழும் சனாதன ஒழிப்பு , தமிழரை பிளவு படுத்தும் சாதியை ஒழிப்பது, எனத் தொடர்ந்து இயங்கும் திருமாவை, தமிழ் நாடு உருவான மாதத்தில் கொண்டாடுவது சாலப் பொருத்தம்.

‘தூங்கும் புலியை பறை கொண்டெழுப்பினோம்
தூய தமிழரை தமிழ்
கொண்டெழுப்பினோம்
தீங்குறு பகைவரை
இவணின்று நீக்குவோம்
செந்தமிழ் உணர்ச்சி
வேல்கொண்டு தாக்குவோம்’

என வாழ்ந்த தமிழினம் மீண்டெழும் நற்காலம் தொடங்குகிறது.

இந்நிகழ்வில் இலக்கிய, பண்பாட்டு வெளிகளில் இயங்குபவர்களோடு, பெருமளவில் விசிக தொண்டர்களும் கலந்து கொண்டார்கள். இதன் காரணமாக அரங்கு நிரம்பி, பின்னால் நிறைய பேர் நின்றபடி நிகழ்வைக் கவனித்தனர். பெருவெளி அரசியலில் தொண்டர்களை அரசியல் மயப்படுத்துவது முக்கியமான வேலை. அதில் திருமா முழுமையான வெற்றி அடைந்திருக்கிறார்.

வி.சி.க தொண்டர்கள் குறித்து பொதுவெளியில் மோசமான கருத்துக்கள் பரப்பப்படுவதைக் காண்கிறேன். திட்டமிட்டு பரப்பப்படும் இத்தகு அபிப்ராயங்களுக்குப் பின்னால் சாதிய வன்மம் இருக்கிறது. அன்றைய கூட்டத்தில், வேரல் மற்றும் படைப்பு தோழர்கள் எனது நூல்களை விற்பனைக்கு வைத்திருந்தார்கள். விசிகவினரிடம் நூல்களை வாங்குகிற, வாசிக்கிற பழக்கம் இருப்பதை அன்று நேரடியாக உணர்ந்தேன்.

எனது முழு கவிதைத் தொகுப்பு ‘நாஸ்தென்கா வாழ்ந்த ஊர்’. விலை 1100 ரூ என நினைக்கிறேன். அன்று அந்த நூலை விசிகவினர் வாங்கினர். போலவே அரசியல், பண்பாட்டு முக்கியத்துவம் வாய்ந்த எனது பிற கவிதை, கட்டுரை நூல்களையும் அவர்கள் வாங்கியதைக் காண முடிந்தது. போலவே, கூட்டம் மூன்று மணி நேரம் நடந்தது. இலக்கியக் கூட்டங்களில் பேசுகிற அதே தொனியில் நான் உரையாடினேன். பவா, மனுஷ், சுகிர்தராணி மூவரும் தமக்கே உரிய நடையில் பேசினார்கள். அறிவுமதி அண்ணன் தாய்மையில் நனைந்த சொற்களால் நெகிழ்த்தினார். அண்ணன் திருமா பேச்சில் சில இடங்களில் என்னையும் அறியாமல் கண்ணீர் கசிந்தது.

விசிக தொண்டர்கள் சிறிதும் சலிப்படையவில்லை. சிறிதும் இடையூறு செய்யவில்லை. அமைதியாகவும் ஆர்வத்தோடும், தம் தலைவர் குறித்து அறிவுச் சமூகம் என்ன நினைக்கிறது? என்பதைத் தெரிந்து கொள்வதில் முனைப்பு காட்டினார்கள்.
‘பாரடா உன்னுடன் பிறந்த பட்டாளம்!’

பாவேந்தன் என் காதுகளில் பெருமிதப்பட்டார். இவர்கள் எம் உடன் பிறவாச் சகோதரர்கள். இவர்களைத் தவறாகப் புரிந்து வைத்திருப்போரும் இருக்கிறார்களே! வருத்தப்படுகிறேன். இந்த மண்ணில் மாற்றத்தை, நாகரிகத்தை, பண்பாட்டை, மாற்று அரசியலை விசிக வினர் கொண்டு வருவார்கள். எனும் நம்பிக்கை நெஞ்சமெல்லாம் நிறைந்திருக்கிறது. லட்சக்கணக்கான விசிக தோழர்களை அன்பில் தழுவிக் கொள்கிறேன்.